پذیرفته شده برای پوستر اصل مقاله (327.31 K)

عنوان دوره: چهارمین کنگره علوم ترویج و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی ایران

¹زهرا کرمی بنماران؛ ²بهمن خسروی پور؛ ²منصور غنیان؛ ²مسعود برادران

¹دانش آموخته کارشناسی ارشد ترویج و آمورش کشاورزی، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان، اهواز (ملاثانی)

²استادیاران گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه کشاورزی ومنابع طبیعی رامین خوزستان، اهواز (ملاثانی)

فعالیت گردشگری امروزه به عنوان یکی از مهمترین و پویاترین فعالیتها در جهان مطرح است. به طوری که شمار گردشگران خارجی و داخلی و میزان
درآمدزایی توریسم در سطح جهانی پیوسته رو به افزایش میباشد. این امر میتواند منبع مهمی برای اشتغال باشد، چرا که اشتغال در این صنعت به مهارت و
کارآموزی بالایی نیاز ندارد و مردم محلی با کمی مهارت میتوانند در مشاغل خدماتی مشغول به کار شوند. جاذبههای طبیعی، فرهنگی، زیارتی مناطق روستایی
موقعیت ممتازی محسوب میشود تا توریسم روستایی به عنوان یکی از بهترین راهکارهای توسعه پایدار روستایی در نظر گرفته شود. دهستان سولقان در بخش
کن استان تهران با دارا بودن آب و هوایی مطبوع و پوشش گیاهی و جاذبههای طبیعی و زیارتی از جمله مناطقی است که قابلیت بالایی در راستای جذب
گردشگر به ویژه از کلان شهری مانند تهران داشته که میتواند فرصتهای شغلی برای مردم محلی و به طور اخص برای جوانان منطقه را در پی داشته باشد. از
این رو در این مقاله سعی شدهاست تا با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی و منابع کتابخانهای و مشاهدات و مطالعات میدانی، ضمن ارایه تعریفی از توریسم
روستایی و اکوتوریسم، به تحلیل قابلیتهای منطقه کن در راستای ایجاد فرصتهای کسب و کار گردشگری-در قالب بنگاههای اقتصادی کوچک
گردشگری-پرداخته شود. نتاج نشان میدهد که به رغم ظرفیتهای بالای منطقه و شمار زیاد گردشگر، فعالیتهای گردشگری منبع درآمد با ثبات و
ارزشمندی به شمار نیامده است. این مسئله حمایتها و برنامه ریزی مسئولان ذی صلاح و سازمان گردشگری را جهت ارتقا و سازماندهی به فعالیتهای
گردشگری در منطقه را میطلبد.

توریسم روستایی؛ بنگاههای اقتصادی کوچک و متوسط؛ کن