پذیرفته شده برای پوستر اصل مقاله (387.1 K)

عنوان دوره: چهارمین کنگره علوم ترویج و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی ایران

¹سعید فعلی؛ ²غلامرضا پزشکی راد؛ ³اسماعیل شهبازی؛ ⁴سیدجواد قریشی ابهری

¹دانشجوی دکتری ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس

²دانشیاران دانشکده کشاورزی دانشگاه تریبیت مدرس

³استاد گروه آبادانی روستاها، پارک علمی- تحقیقاتی دانشگاه شهید بهشتی

⁴استادیار دانشگاه امام خمینی

نگاهی به سیر تحولات و چگونگی عملکرد گذشته نظام ترویج کشاورزی در ایران، این نکته مهم را پیشروی خُبرگان
مکتب ترویج کشاورزی قرار میدهد که ضروری است نظام ترویج کشاورزی ایران ضمن رفع چالشها و نارساییهای
موجود، خود را برای مدیریت مؤثرتر تحولات پیرامونی موجود و آتی نیز بازنگری و آماده سازد. نظام ترویج کشاورزی
ایران نمیتواند نسبت به تغییر و تحولات بسیاری که در محیط اطرافش میگذرد بیتفاوت باشد و به سادگی از آنها
چشمپوشی کند. خدماترسانی بهتر نظام ترویج کشاورزی ایران مستلزم آن است که بتوان سیاستهای این بخش را
متناسب با تهدیدها و فرصتهای آیندهای که محصول تغییرات مذکور هستند در قالب برنامههایی از نوع آیندهنگاری
تدوین نمود. در واقع، شاید بتوان آیندهنگاری نظام ترویج کشاورزی ایران را که با شناسایی مسائل و مشکلات، تفکر
درباره آیندههای محتمل نظام و انتخاب آینده مطلوب آن شکل میگیرد، گامی اساسی برای رفع نارساییها و چالشهای
این نظام، حداقل در آیندهای نزدیک، برشمرد. این مقاله که بوسیله مطالعات کتابخانهای و اینترنتی به رشته نگارش در
آمده است به بیان ضرورت آیندهنگاری در نظام ترویج کشاورزی ایران، تفاوت آیندهنگاری با پیشبینی، تعریف مفهوم
و اهداف، اصول کلیدی، رهیافتها و روشهای مورد استفاده و مراحل انجام آیندهنگاری میپردازد.

نظام ترویج کشاورزی؛ تنگناها و نارساییها؛ اصلاح و بازنگری؛ آیندهنگاری؛ ایران