پذیرفته شده برای پوستر اصل مقاله (239.46 K)

عنوان دوره: چهارمین کنگره علوم ترویج و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی ایران

سیروس سلمان زاده

استاد جامعه شناسی روستایی و ترویج کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد جامع شوشتر

یکی از برنامه های آموزش غیر رسمی که در دنیای امروز برای توانمندسازی زنان به اجرا در میآید، مدیریت اقتصاد خانه است. در ایران نیز چنین برنامهای،
از سال 1336 به مدت ده سال، با عنوان ترویج خانه داری اجرا شد. در نظام مزبور، زن مروج ساکن در روستا با همکاری مروج کشاورزی، تمام اعضای خـانواده را
در امور مربوط به خانه و مزرعه آموزش میدادند. سیاستهای سلیقهای متوالی از سال 1347 ،قسمت آموزش زنان روستایی را از سازمان ترویج وزارت کشاورزی
جدا و به سازمانهای متعدد دیگری منتقل ساخت و تغییراتی را درگستره و ساختار برنامه به وجود آورد. برنامه آموزشی-ترویجی زنان روستایی پس از حـدود ده
سال توقف، دوباره در اوایل دهه 1370 ،مورد توجه قرار گرفت. هدف این مقاله توصیفی- پیمایشی، شناخت و تجزیه و تحلیل اهم رویـدادها در نظـام آموزشـی -
ترویجی زنان روستایی در نیم سده اخیر است. یافتههای پژوهش نشان میدهد که برنامه پس از جدایی از سازمان ترویج کشاورزی، از رسـال ت نخسـتین "تـرویج
خانواده محور" فاصله پیدا کرده و نیاز به بازنگری در ساختار و کارکرد دارد. این مقاله، به کار گیری مروجان تمام وقت ساکن در روستا و آگاه به علوم و فنون
کار در خانه و مزرعه را برای آموزش مداوم زنان روستایی برای حضور فعال و کارآرا در عرصههای مختلف زندگی جامعه دهقانی تاکید میکند و همچنین لـزوم
دایر شدن دورههای تحصیل ترویج مدیریت اقتصاد خانه را در سطح آموزش عالی توصیه مینماید

زنان روستایی؛ مدیریت اقتصاد خانه؛ ترویج خانه داری