بررسی تاثیر شاخصهای اجتماعی و روانشناختی بر توانمندی اقتصادی زنان روستایی(مطالعه موردی شهرستان همدان)
پذیرفته شده برای پوستر
اصل مقاله (345.88 K)
عنوان دوره: چهارمین کنگره علوم ترویج و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی ایران
نویسندگان
1کارشناس ارشد توسعه روستایی دانشگاه تهران
2ستادیار دانشگاه بوعلی سینا
3دانشیار دانشکده اقتصاد و توسعه کشاورزی دانشگاه تهران
4...
چکیده
بنابر اعتقاد نظریه پردازان توسعه، منابع انسانی هر جامعهای عامل تعیین کننده ی چگونگی توسعه اجتماعی و اقتصادی آن جامعه است و زنان به عنوان نیمی از
جمعیت انسانی علاوه بر اینکه موضوع و هدف هر نوع برنامه توسعهای هستند، عامل پیشبرد اهداف توسعهی جامعه نیز به شمار میآیند. توانمندسازی اقشار
محروم بهخصوص زنان در ابعاد مختلف اقتصادی و اجتماعی-فرهنگی هدف نهایی برنامههای توسعه میباشد. در این راستا، توجه به زنان روستایی که علاوه بر
ایفای نقش کشاورز و تولیدکننده در نقش مادر نیز به تربیت نسل آتی میپردازند، از جایگاه ویژهای برخوردار است. نوشتار حاضر در مرحله اول به بررسی
سطح توانمندی اقتصادی زنان روستایی و سپس بررسی تاثیر شاخصهای اجتماعی-فرهنگی و روانشناختی موثر بر توانمندسازی اقتصادی زنان روستایی از
طریق مقایسات میانگینها میپردازد. این پژوهش از نظر ماهیت، کمی، از نظر میزان کنترل متغیرها، از نوع غیر آزمایشی، و از نظر هدف کاربردی میباشد.
جامعه آماری تحقیق شامل45334 نفر از زنان روستایی شهرستان همدان میباشد که از هر دهستان و بر اساس انتساب متناسب طبقهای، 13 روستا به تصادف
انتخاب، و جامعه آماری منتخب 256 نفر (بر حسب محاسبه فرمول کوکران) انتخاب شدند. ابزار تحقیق پرسشنامه بوده که روایی آن بر اساس نظر جمعی از
اساتید رشته توسعه روستایی دانشگاه تهران، کارشناسان ترویج منطقه و زنان روستایی تایید گردید. جهت تعیین پایایی پرسشنامه تعداد 30 پرسشنامه توسط
زنان روستایی تکمیل شده و مورد مطالعه قرار گرفت، ضریب آلفای کرونباخ (82 /0=α (نشان داد که وسیله تحقیق از قابلیت بالایی برای جمعآوری اطلاعات
برخوردار است. یافتههای تحقیق نشان میدهد 80%زنان جامعهی مورد مطالعه از توانایی اقتصادی متوسط و پایین برخوردارند، همچنین اثر متغیرهای اجتماعی-
روانشناختی بر توانمندی اقتصادی در سطح1 %معنیدار میباشد. مدل نهایی تحقیق با استفاده از رگرسیون چند متغیره نشان داد قویترین متغیر تبیینکننده
توانمندی اقتصادی زنان، میزان اعتماد به نفس آنهاست.
جمعیت انسانی علاوه بر اینکه موضوع و هدف هر نوع برنامه توسعهای هستند، عامل پیشبرد اهداف توسعهی جامعه نیز به شمار میآیند. توانمندسازی اقشار
محروم بهخصوص زنان در ابعاد مختلف اقتصادی و اجتماعی-فرهنگی هدف نهایی برنامههای توسعه میباشد. در این راستا، توجه به زنان روستایی که علاوه بر
ایفای نقش کشاورز و تولیدکننده در نقش مادر نیز به تربیت نسل آتی میپردازند، از جایگاه ویژهای برخوردار است. نوشتار حاضر در مرحله اول به بررسی
سطح توانمندی اقتصادی زنان روستایی و سپس بررسی تاثیر شاخصهای اجتماعی-فرهنگی و روانشناختی موثر بر توانمندسازی اقتصادی زنان روستایی از
طریق مقایسات میانگینها میپردازد. این پژوهش از نظر ماهیت، کمی، از نظر میزان کنترل متغیرها، از نوع غیر آزمایشی، و از نظر هدف کاربردی میباشد.
جامعه آماری تحقیق شامل45334 نفر از زنان روستایی شهرستان همدان میباشد که از هر دهستان و بر اساس انتساب متناسب طبقهای، 13 روستا به تصادف
انتخاب، و جامعه آماری منتخب 256 نفر (بر حسب محاسبه فرمول کوکران) انتخاب شدند. ابزار تحقیق پرسشنامه بوده که روایی آن بر اساس نظر جمعی از
اساتید رشته توسعه روستایی دانشگاه تهران، کارشناسان ترویج منطقه و زنان روستایی تایید گردید. جهت تعیین پایایی پرسشنامه تعداد 30 پرسشنامه توسط
زنان روستایی تکمیل شده و مورد مطالعه قرار گرفت، ضریب آلفای کرونباخ (82 /0=α (نشان داد که وسیله تحقیق از قابلیت بالایی برای جمعآوری اطلاعات
برخوردار است. یافتههای تحقیق نشان میدهد 80%زنان جامعهی مورد مطالعه از توانایی اقتصادی متوسط و پایین برخوردارند، همچنین اثر متغیرهای اجتماعی-
روانشناختی بر توانمندی اقتصادی در سطح1 %معنیدار میباشد. مدل نهایی تحقیق با استفاده از رگرسیون چند متغیره نشان داد قویترین متغیر تبیینکننده
توانمندی اقتصادی زنان، میزان اعتماد به نفس آنهاست.
کلیدواژه ها